Metoda Castillo Moralesa – opis metody
Koncepcja opracowana przez Castillo Moralesa i rozwinięta w latach 70′ w Argentynie. Bazuje na neurofizjologii, pedagogice i anatomii funkcjonalnej. Jej korzenie wywodzą się z latynoamerykańskiej filozofii. Jednym z najważniejszych filarów koncepcji jest komunikacja pomiędzy terapeuta a pacjentem. Koncepcja stosowana jest zarówno u dzieci jak i dorosłych z zaburzeniami sensomotorycznymi i ustno-twarzowymi, dlatego praca nad neuromotorycznym rozwojem i obszarem ustno-twarzowym powinna być nierozerwalna. Oparta jest na teorii jedności ciała i kompleksu ustno-twarzowego Wgłębiana jest przez lekarzy, fizjoterapeutów i logopedów, sprawdzając się szczególnie u pacjentów z hipotonią mięśniową. Terapia ma na celu przygotować pacjenta do wykonywania samodzielnie czynności i zyskanie jak największej sprawności.
Metoda Castillo Moralesa – przebieg terapii
Wcześniej wspomniana komunikacja jest bardzo ważna w koncepcji Moralesa. Zaczyna się w momencie obserwacji, a dalej podczas kontaktu fizycznego z pacjentem, diagnozy
i terapii. Należy zwracać uwagę na wykonywane gesty, wydawane dźwięki i mimikę małego pacjenta, bądź to, co jest nam wstanie sam powiedzieć w odpowiedzi na dotyk terapeuty. Jest to specyficzny kod komunikacyjny, który wysyłany jest przez pacjenta do fizjoterapeuty, lekarza lub rodzica. W koncepcji do uzyskania efektów terapeutycznych wykorzystywane są diagonalne łańcuchy mięśniowe, przebiegające od stóp do głowy człowieka. Na naszej twarzy występują reaktywne obszary motoryczne, które odpowiednio stymulowane odpowiadają odpowiedzią ruchową z mięśnia bądź łańcucha mięśniowego. Stymulowane są sfery motoryczne twarzy : górny obszar nosa, obszar wargi, obszar powieki oka, obszar skrzydła nosa, górny obszar wargi, dolny obszar nosa, obszar dna jamy ustnej, obszar bródkowy.
Metoda Castillo Moralesa – wskazania
Terapia najczęściej odbywa się na podłodze, po to aby rodzic czy terapeuta znajdowali się na tej samej wysokości co oczy pacjenta. Dzięki temu dziecko z większą motywacją przystępuje do ćwiczeń, łatwiej możemy nawiązać z nim kontakt. Ważny w koncepcji Castillo Moralesa jest model trójkątów, który opiera się na istnieniu dwóch trójkątów ciała. Kończyny górne stanowią podstawę trójkąta górnego, natomiast kończyny dolne, postawę trójkąta dolnego. Wierzchołki trójkąta stanowią odpowiednio strefę pępka i strefę lędźwiowo-grzbietową innej informatyczną. Strefy te są ważne do kontroli postawy. Najczęściej terapia stosowana jest u dzieci z hipotonia mięśniową, która uwarunkowana jest genetycznie, u wcześniaków, pacjentów z zaburzeniami ssania i połykania, uszkodzeniami czaszkowo-mózgowymi, u dzieci z opóźnionym rozwojem sensomotorycznym i w schorzeniach nerwowo-mięśniowych.
Zapraszamy na masaż Katowice
Po więcej informacji zapraszam na blog o masażu
